Zapach zgniłych jaj w wodzie? Winny jest siarkowodór! Co robić?

Według obowiązujących w Polsce norm woda powinna charakteryzować się zapachem akceptowalnym przez odbiorców. To często pozostaje kwestią bardzo indywidualną i woda, która dla jednych będzie neutralna, dla innych niekoniecznie. Co jednak zrobić, jeśli zapach wody bardzo daje się we znaki? Odór zgniłych jaj z pewnością nie zachęca do korzystania z wody. Winę ponosi siarkowodór! Czym właściwie jest i jak się go pozbyć na dobre?

Zapach wody - kiedy jest dobry, a kiedy nie?

Zapach wody jest jej cechą fizyczną, którą jesteśmy w stanie sami oceniać na bieżąco. Często robimy to bardzo odruchowo w celu upewnienia się, że woda jest świeża i można ją bezpiecznie spożyć. Zapach może mieć różną intensywność i różne pochodzenie. Może dotyczyć wody zimnej, jednak są przypadki kiedy ujawnia się dopiero po zmianie temperatury wody na wyższą. Eksperci wyróżniają trzy główne grupy zapachowe: roślinne, gnilne, specyficzne. Woda dobrej jakości powinna mieć neutralny zapach lub ewentualnie bardzo delikatny zapach roślinny. Nie powinna natomiast wykazywać zapachu specyficznego i chemicznego.

Woda najczęściej zmienia swój zapach z powodu występowania w niej substancji lotnych. W wodzie mogą wystąpić gazy, które są produktem rozkładu ciał organicznych, mikroorganizmów, organizmów wodnych. Zapach może też wynikać z rozkładu substancji organicznych i nieorganicznych – te mogą się przedostawać do wody wraz ze ściekami. Najczęstszymi problemami dotyczącymi zapachu wody są wysokie stężenia żelaza i manganu, które dają zapach metaliczny. W niektórych przypadkach w wodzie może być wyczuwalny chlor, natomiast zapach zgniłych jaj należy od razu kojarzyć z siarkowodorem. Więcej o problemach związanych z zapachem wody przeczytacie w artykule: Zapach wody - wszystko, co musisz wiedzieć o poprawie zapachu w domu

Czym jest siarkowodór?

Siarkowodór, czyli związek H2S, jest też zamiennie nazywany sulfonem. Jest to związek wynikający z połączenia siarki oraz wodoru. Może występować w wodach naturalnych. W takim przypadku może być pochodzenia organicznego lub mineralnego. Siarkowodór jest wynikiem rozkładu białek w warunkach beztlenowych. Jest to bezbarwny gaz, który z łatwością rozpuszcza się w wodzie, jak też w alkoholu. W warunkach naturalnych siarkowodór występuje w wulkanach, gorących źródłach, na bagnach, a w niewielkich ilościach nawet w organizmach ludzi i zwierząt.

Siarkowodór obecny w wodzie nadaje jej bardzo niekorzystny zapach, który jest powszechnie kojarzony z zapachem zgniłych jaj. Może się objawiać nawet przy niewielkich stężeniach. Do tego niekiedy może mieć też negatywny wpływ na smak wody. Ponadto przejawia bardzo silne właściwości korozyjne. Walka z siarkowodorem i niewłaściwym zapachem, jaki wywołuje jest koniecznością, zwłaszcza w przypadku wody, która ma być wykorzystywana na cele spożywcze.

Skąd się bierze siarkowodór w wodzie?

Siarkowodór bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, a bierze się głównie z rozkładu materiału organicznego lub mikrobiologicznej konwersji siarczanów przy braku tlenu. Siarkowodór najczęściej jest kłopotem, który nie występuje samodzielnie. To zjawisko towarzyszące innym zanieczyszczeniom występującym w wodzie. Najczęściej siarkowodór pojawia się w wodzie, jeśli występuje w niej także jon amonowy. O tym problemie więcej w artykule: Jon amonowy w wodzie - czy jest się czego obawiać? Jeśli w wodzie występuje amoniak, zabiera on tlen z wody. To może skutkować występowaniem bakterii beztlenowych w wodzie. Niektóre z nich są odpowiedzialne za produkcję siarkowodoru i tak właśnie trafia do wody użytkowej. Brak tlenu w wodzie bądź jego niska zawartość a do tego jeszcze obecność siarczanów powodują, że bakterie redukujące siarczany bardzo szybko się namnażają i prowadzą do wytwarzania siarkowodoru, jako właśnie skutku tego procesu.

Oprócz tego siarkowodór pojawia się bardzo często, jeśli w wodzie występuje przekroczone stężenie żelaza i manganu. O tych zanieczyszczeniach dowiecie się więcej stąd: Czy zażelaziona woda to realne zagrożenie?, Mangan w wodzie - czy jest szkodliwy? Jak go usuwać? Oprócz tego siarkowodorowi w wodzie może towarzyszyć także mętność, a w niektórych przypadkach także zanieczyszczenia mikrobiologiczne (Jakie bakterie mogą bytować w wodzie z własnego ujęcia?).

Siarkowodór niepożądany ze względu na korozję

Siarkowodór w wodzie jest trudnym zanieczyszczeniem, jednak nie tylko ze względu na bardzo uciążliwy zapach. Jego obecność sprawia, że woda staje się znacznie bardziej korozyjna. Wszystko ze względu na to, że jest w stanie utleniać się do kwasu siarkowego, a ten klasyfikuje się jako substancję żrącą. Przez to woda wchodzi w reakcję z materiałami, z których zostały wykonane instalacje oraz zbiorniki stworzone w celu jej przechowywania. Na korozję są bardzo narażone nie tylko żelazo czy miedź, ale nawet beton! Szybkość powstawania korozji jest uzależniona od ilości wytworzonego siarkowodoru, a także skuteczności podjętych działań w celu zapobiegania rozwoju korozji.

Siarkowodór a zdrowie - czy jest szkodliwy dla organizmu?

Siarkowodór jest substancją, która została dość dokładnie przebadana, jeśli chodzi o oddziaływanie na organizm człowieka i szkodliwość w tym zakresie. Szkodliwość siarkowodoru jest w dużej mierze uzależniona od stężenia, jakie znajduje się w wodzie. Ta substancja może negatywnie oddziaływać na błonę śluzową w układzie oddechowym, a także podrażniać oczy. Przy bardzo dużych stężeniach może dochodzić do znieczulenia zmysłu węchu i poważnych problemów oddechowych.

O niewielkim zatruciu siarkowodorem może świadczyć drapanie w gardle, podrażnienie spojówek, kaszel, a przy większych problemach także mdłości i wymioty. Jeśli natomiast siarkowodór jest dostarczany do organizmu przez dłuższy czas w niewielkich ilościach, może on powodować występowanie zmian zapalnych układu oddechowego, zawroty głowy. Możemy też czuć się szybko zmęczeni.

Jak radzić sobie z siarkowodorem w wodzie?

Siarkowoór może występować w wodzie ciepłej lub wodzie zimnej. W zależności od tego, w jakiej się objawia, należy podjąć konkretne działania.

Siarkowodór w zimnej wodzie - co robić?

W tym przypadku najlepiej zacząć od przeprowadzenia dokładnej analizy wody. O tym, czym jest analiza wody i co należy zrobić, aby ją przeprowadzić przeczytacie w artykule: Czy warto zlecić analizę wody? Po co jest potrzebna? Takie badanie wykaże między innymi czy przy okazji w wodzie nie wystąpił także problem wysokich stężeń żelaza i manganu.

Jeśli badania wykazują, że woda ma przekroczenia żelaza, manganu i siarkowodoru, najlepszą opcją będzie zastosowanie odżelaziacza i odmanganiacza wody ze wstępnym napowietrzaniem. Takie rozwiązanie niesie ze sobą całą gamę zalet.

Przede wszystkim usuwane są niechciane przekroczenia. Siarkowodór jest przekształcany w neutralne siarczany. Wzbogacanie wody w tlen sprawia także, że nie powstaje środowisko beztlenowe, w którym chętnie rozwijają się bakterie. Oprócz tego odżelazianie i odmanganianie wody ze wstępnym napowietrzaniem jest metodą w pełni przyjazną środowisku i ekonomiczną. W działaniu nie stosuje się żadnych regeneratów w postaci środków chemicznych. Dzięki temu podczas eksploatacji nie trzeba poświęcać urządzeniu dużo czasu.

Do wyboru są dwa rodzaje odżelaziaczy i odmanganiaczy wykorzystujących metodę wstępnego napowietrzania wody. Przede wszystkim są to klasyczne urządzenia radzące sobie nawet z bardzo dużymi przekroczeniami, przy wysokim zapotrzebowaniu na wodę. Do takich urządzeń należy na przykład Ecoperla Sanitower. Woda jest wstępnie napowietrzana dzięki zewnętrznemu aeratorowi. W zestawie musi znajdować się ocynkowany zbiornik hydroforowy. Wielość rozmiarów butli ciśnieniowej do wyboru pozwala dobrać najlepsze rozwiązanie, w pełni dostosowane do potrzeb.

Alternatywą, jeśli tylko pozwalają na to parametry wody, może być odżelaziacz i odmanganiacz wody z wbudowaną komorą sprężonego powietrza. Tutaj idealnym przykładem takiego urządzenia jest Ecoperla Oxytower. To produkt będący sobie w stanie poradzić z nieco mniejszymi przekroczeniami niż wcześniej opisywany, jednak może pracować przy obecności zbiornika membranowego, a przy okazji zajmuje też naprawdę mało miejsca. Więcej na jego temat w przygotowanej przez polską markę Ecoperla recenzji:

Siarkowodór w ciepłej wodzie - co robić?

Siarkowodór może pojawiać się tylko podczas korzystania z ciepłej wody. Przy tym woda zimna może pozostawać bez żadnego zapachu. Jeśli w Twoim domu występuje właśnie taka sytuacja, przyczyny problemu najlepiej poszukać w instalacji służącej podgrzewaniu wody. Siarkowodór może znajdować się nie w wodzie, a w podgrzewaczu wody. Kłopot może dotyczyć także rzadko używanych odcinków instalacji. Od czego zacząć? Zlokalizuj źródło siarkowodoru.

Najczęściej za zapach zgniłych jaj w wodzie winę ponosi sam podgrzewacz. Jeśli to właśnie on jest winowajcą, najlepiej powrócić do instrukcji obsługi oraz zaleceń producenta w tym zakresie. Bakterie beztlenowe mają tendencję do szczególnego rozwoju na anodach magnezowych i to właśnie takich przypadków najczęściej dotyczy problem siarkowodoru w ciepłej wodzie. Siarkowodór nie jest tam jednak obecny w stężeniach, które można by było traktować jako zagrożenie dla ludzkiego zdrowia. Największym problemem jest przenoszenie okropnego zapachu na skórę i z tego właśnie względu należy działać.

Aby woda odzyskała prawidłowy zapach, najczęściej producenci polecają następujące działania:

Okresowe przegrzewanie wody

Przechlorowanie instalacji w celu jej dokładnej dezynfekcji (Dezynfekcja wody ze studni - kiedy jest potrzebna? Jak wykonać?)

Wymianę anody magnezowej na nową anodę tego samego rodzaju lub anodę tytanową

Siarkowodór w wodzie nie taki straszny

Niekiedy źródło niekorzystnego zapachu wody z własnego ujęcia bądź wody ciepłej jest trudne do zidentyfikowania, a sam problem bardzo uciążliwy. Na szczęście można go efektywnie zażegnąć z odpowiednio dobranym rozwiązaniem! Po dobór stacji uzdatniania wody można zgłosić się do naszych ekspertów – skontaktuj się i pozbądź siarkowodoru z wody w optymalny sposób!